Inkijkje in het project
Door: Marita
Blijf op de hoogte en volg Marita
08 Maart 2014 | Peru, Cuzco
Ja ja ja.. Ik weet het, ik heb een hele tijd niks van me laten horen.. Sorry! Hoop dat jullie het hebben geïnterpreteerd als een goed teken, want dat is het! Ik heb het hier zo naar mijn zin! Er is zo veel te doen en te zien dat ik geen moment stil zit!
Anyway,, sinds m'n laatste reisverslag is er wel het een en ander gebeurd..
1. Ben ik verhuisd van m'n gastgezin naar het appartement! Ik had het er wel even moeilijk mee om weg te gaan bij Cesar en Ines.. Bizar hoe je je kan gaan hechten aan mensen waarbij sprake is van een lichte taalbariere en die je slechts 1 maand kent.. Ze zijn zo lief voor me geweest en heb me er echt heel erg thuisgevoeld! Het was een fantastische opstart in cusco! Ines en Cesar gaven aan dat er altijd een bord en een bed voor me was en dat ik ze snel op moest komen zoeken! Heel graag!
M'n appartement waar ik nu woon is ook heerlijk! grote woonkamer, douche met warm water, ruime keuken en een slaapkamer met 2 bedden. de eerste week woonde ik met 2 relaxte meiden, heel gezellig! Inmiddels is de eerste (na nog een weekje carnaval in brazil) alweer naar huis en hebben we een ander Nederlands meisje bij ons in huis.
2. Ik ben afgestudeerd van academica Latino americana en heb het spaans niveau intermediate behaald:)!
3. Ben ik gaan werken op mijn project. Het is aldea yanapay geworden. Een naschoolse opvang voor kinderen waarbij er veel speelt in hun thuissituatie (verslaving, geweld, verwaarlozing). In dit project staan normen en waarden, liefde en vriendschap en kennis overdracht centraal. We geven de kinderen een voorbeeld hoe het óók kan, aangezien ze van hun ouders dit voorbeeld niet krijgen. De kinderen zien er op het eerste gezicht over het algemeen redelijk goed uit.. Maar als je er wat langer rondloopt zie je dat sommige bijna altijd hetzelfde aan hebben, sommige af en toe behoorlijk kunnen stinken omdat ze zich niet (kunnen) wassen en soms zijn ze gewond waarvan ze zeggen dat ze zijn gevallen, maar waar ik me dat soms ernstig afvraag..
Op het project worden de kids de eerste 2 uur ingedeeld in verschillende onderdelen; spel, bibliotheek, computer, kunst en gitaar. Vervolgens is er pauze, na de pauze worden de vaste families gevormd. Families zijn vaste groepen met kinderen met de zelfde leeftijd en 2-4 vrijwilligers. De families zitten bij elkaar tijdens de circle of expression. In deze cirkel komt er elke keer een ander thema aan bod.. Er worden inspirerende boodschappen meegegeven, liedjes gezongen en kinderen kunnen iets vertellen over wat hun bezighoudt. De dag wordt afgesloten met het werken in families aan het weekthema.
Mijn eerste week was ik sochtends ingedeeld bij computers. Er zijn hier 5 trage -maar werkende- computers en de kids vinden dit fantastisch! Het is aan de vrijwilligers om de taakjes voor de kids te bedenken, maar het liefst spelen de kids transformice, een spelletje met muizen waar ik niks van snap. Mijn goed Spaans sprekende collega met wie ik bij de computers stond was echter niet zo punctueel.. Met andere woorden ze was er vaker niet dan wel.. Hmm in mijn eentje in het spaans orde houden en de kids hun taakjes laten doen... Goeie uitdaging! Rond Valentijn liet ik hun brieven schrijven aan iemand die ze lief vonden.. En een ander moment liet ik hun werken aan hun weekthema.. Het ging me best prima af..
In de middag was ik ingedeeld in familia 'chaska', wat ster betekent in quecha (de oorspronkelijke taal van de inka's). De familie heeft kids in de leeftijd van 9-11 jaar. En er zitten 2 ongelofelijke boefjes in, die moeilijk te controleren zijn. Veel van de vrijwilligers neemt liever de verantwoordelijkheid voor de bravere kids, dus kwam ik al snel met de boefjes te werken. De eerste week vond ik dit wel lastig.. Maar nu ben ik gek op ze! 1 zou in Nederland per direct de diagnose ADHD krijgen.. Het is niet dat hij het niet wil, hij KAN gewoon niet altijd rustig zijn... Ik heb nu de manier om met hem om te gaan. Inmiddels zijn we heel vaak samen, hij wordt heel rustig wanneer hij bij mij op schoot zit of tegen me aan hangt.. Hij wordt er nu zelden meer uit gestuurd, maar het blijft iedere dag een uitdaging:)! Net als dat andere boefje overigens! Ik merk ook dat ik veel liever met hun werk dan met de brave.. Ook omdat ik zie dat mijn methode werkt:)!
Ook heb ik contact gehad met de oprichter over het geld dat ik heb ingezameld.. Ik vroeg hem of hij nog wat nodig had.. Hij gaf heel bescheiden aan dat ze eten voor de kids heel goed konden gebruiken.. Toen ik hem vroeg wat nog meer gaf hij aan dat de verf bijna op was.. Ik gaf aan dat dat prima was. Toen ik vroeg watvoor grotere wensen hij had, keek hij heel vragend.. Ik gaf aan dat ik geld had ingezameld en graag een grotere bijdrage zou doen.. Hij leek wat overrompeld en durfde niet goed iets te noemen. Toen ik bleef aandringen gaf hij aan dat er al heel lang plannen lagen om op de binnenplaats een speelhuis-klimrek te bouwen (zodat de kids iets anders kunnen doen dan touwtje springen) maar dat dat nooit gerealiseerd kon worden (yanapay is heel zelfvoorzienend wat betreft de basis behoeften, ze hebben een restaurant en een hostel waarvan de winst naar het project gaat.). Ik heb aangegeven dat ik verwacht dat dit mogelijk is met het bedrag. Het raakte hem heel erg! Komende maandag gaan we samen met iemand die het zou kunnen bouwen kijken wat we kunnen realiseren!
Ik hou jullie op de hoogte! Xxx
Anyway,, sinds m'n laatste reisverslag is er wel het een en ander gebeurd..
1. Ben ik verhuisd van m'n gastgezin naar het appartement! Ik had het er wel even moeilijk mee om weg te gaan bij Cesar en Ines.. Bizar hoe je je kan gaan hechten aan mensen waarbij sprake is van een lichte taalbariere en die je slechts 1 maand kent.. Ze zijn zo lief voor me geweest en heb me er echt heel erg thuisgevoeld! Het was een fantastische opstart in cusco! Ines en Cesar gaven aan dat er altijd een bord en een bed voor me was en dat ik ze snel op moest komen zoeken! Heel graag!
M'n appartement waar ik nu woon is ook heerlijk! grote woonkamer, douche met warm water, ruime keuken en een slaapkamer met 2 bedden. de eerste week woonde ik met 2 relaxte meiden, heel gezellig! Inmiddels is de eerste (na nog een weekje carnaval in brazil) alweer naar huis en hebben we een ander Nederlands meisje bij ons in huis.
2. Ik ben afgestudeerd van academica Latino americana en heb het spaans niveau intermediate behaald:)!
3. Ben ik gaan werken op mijn project. Het is aldea yanapay geworden. Een naschoolse opvang voor kinderen waarbij er veel speelt in hun thuissituatie (verslaving, geweld, verwaarlozing). In dit project staan normen en waarden, liefde en vriendschap en kennis overdracht centraal. We geven de kinderen een voorbeeld hoe het óók kan, aangezien ze van hun ouders dit voorbeeld niet krijgen. De kinderen zien er op het eerste gezicht over het algemeen redelijk goed uit.. Maar als je er wat langer rondloopt zie je dat sommige bijna altijd hetzelfde aan hebben, sommige af en toe behoorlijk kunnen stinken omdat ze zich niet (kunnen) wassen en soms zijn ze gewond waarvan ze zeggen dat ze zijn gevallen, maar waar ik me dat soms ernstig afvraag..
Op het project worden de kids de eerste 2 uur ingedeeld in verschillende onderdelen; spel, bibliotheek, computer, kunst en gitaar. Vervolgens is er pauze, na de pauze worden de vaste families gevormd. Families zijn vaste groepen met kinderen met de zelfde leeftijd en 2-4 vrijwilligers. De families zitten bij elkaar tijdens de circle of expression. In deze cirkel komt er elke keer een ander thema aan bod.. Er worden inspirerende boodschappen meegegeven, liedjes gezongen en kinderen kunnen iets vertellen over wat hun bezighoudt. De dag wordt afgesloten met het werken in families aan het weekthema.
Mijn eerste week was ik sochtends ingedeeld bij computers. Er zijn hier 5 trage -maar werkende- computers en de kids vinden dit fantastisch! Het is aan de vrijwilligers om de taakjes voor de kids te bedenken, maar het liefst spelen de kids transformice, een spelletje met muizen waar ik niks van snap. Mijn goed Spaans sprekende collega met wie ik bij de computers stond was echter niet zo punctueel.. Met andere woorden ze was er vaker niet dan wel.. Hmm in mijn eentje in het spaans orde houden en de kids hun taakjes laten doen... Goeie uitdaging! Rond Valentijn liet ik hun brieven schrijven aan iemand die ze lief vonden.. En een ander moment liet ik hun werken aan hun weekthema.. Het ging me best prima af..
In de middag was ik ingedeeld in familia 'chaska', wat ster betekent in quecha (de oorspronkelijke taal van de inka's). De familie heeft kids in de leeftijd van 9-11 jaar. En er zitten 2 ongelofelijke boefjes in, die moeilijk te controleren zijn. Veel van de vrijwilligers neemt liever de verantwoordelijkheid voor de bravere kids, dus kwam ik al snel met de boefjes te werken. De eerste week vond ik dit wel lastig.. Maar nu ben ik gek op ze! 1 zou in Nederland per direct de diagnose ADHD krijgen.. Het is niet dat hij het niet wil, hij KAN gewoon niet altijd rustig zijn... Ik heb nu de manier om met hem om te gaan. Inmiddels zijn we heel vaak samen, hij wordt heel rustig wanneer hij bij mij op schoot zit of tegen me aan hangt.. Hij wordt er nu zelden meer uit gestuurd, maar het blijft iedere dag een uitdaging:)! Net als dat andere boefje overigens! Ik merk ook dat ik veel liever met hun werk dan met de brave.. Ook omdat ik zie dat mijn methode werkt:)!
Ook heb ik contact gehad met de oprichter over het geld dat ik heb ingezameld.. Ik vroeg hem of hij nog wat nodig had.. Hij gaf heel bescheiden aan dat ze eten voor de kids heel goed konden gebruiken.. Toen ik hem vroeg wat nog meer gaf hij aan dat de verf bijna op was.. Ik gaf aan dat dat prima was. Toen ik vroeg watvoor grotere wensen hij had, keek hij heel vragend.. Ik gaf aan dat ik geld had ingezameld en graag een grotere bijdrage zou doen.. Hij leek wat overrompeld en durfde niet goed iets te noemen. Toen ik bleef aandringen gaf hij aan dat er al heel lang plannen lagen om op de binnenplaats een speelhuis-klimrek te bouwen (zodat de kids iets anders kunnen doen dan touwtje springen) maar dat dat nooit gerealiseerd kon worden (yanapay is heel zelfvoorzienend wat betreft de basis behoeften, ze hebben een restaurant en een hostel waarvan de winst naar het project gaat.). Ik heb aangegeven dat ik verwacht dat dit mogelijk is met het bedrag. Het raakte hem heel erg! Komende maandag gaan we samen met iemand die het zou kunnen bouwen kijken wat we kunnen realiseren!
Ik hou jullie op de hoogte! Xxx
-
08 Maart 2014 - 23:46
André:
Fantastisch!!!
André -
08 Maart 2014 - 23:55
Silvana:
Hey Riet, klinkt echt super tof joh! Wat goed van je Spaans en dat je die kinderen zo goed kan helpen met jouw methodes. Zou toch super zijn om zelf nog mee te maken wat ze met jouw investering hebben gedaan. Heel mooi allemaal hr! Heel veel plezier nog en geniet ervan want de tijd gaat snel genoeg! Dikke kus! -
09 Maart 2014 - 00:13
Frans:
Gracias, Esto es maravilloso! -
09 Maart 2014 - 00:35
Mauri:
Zo trots op je! -
09 Maart 2014 - 00:42
Daan:
Geweldig verhaal teb!!je hebt t echt zo leuk daar teb en t werken met de kids leuk he!!!! Hihi fijn dat je daar veel kan betekenen voor hun!xxxxxx -
09 Maart 2014 - 09:10
Marijke:
Wat kan je toch leuk schrijven. Ik leef helemaal met je mee. En wat een goede bestemming voor het geld, dat je hebt opgehaald. Je bent een kanjer. -
09 Maart 2014 - 10:57
Katinka:
Wauwww rietje! Wat een leuk verhaal en wat super dat jij het daar zo super hebt!!! Deze trip heeft je zeker weten echt laten groeien! :) Wat mooi dat die man zo bescheiden en geraakt was over het klimrek! En wat goed dat jij die ADHDers in bedwang kan houden in t Spaans!
Proud :) ! -
09 Maart 2014 - 13:31
Mikkie + Rolphe:
Hermoso corazón, mucha luz. Besos -
09 Maart 2014 - 18:02
Ton:
Dag meid,
Ik leef helemaal met je mee. Fijn dat je zoveel dingen met het opgehaalde geld kan doen en dat het zo goed terecht komt.
Wat ik een beetje mis zijn je avonturen die je ongetwijfeld buiten je werk beleeft. Laat ons daat ook een van genieten.
Kus
Oom
-
09 Maart 2014 - 23:45
Guus:
Wat mooi, al die successen: Spaans, boefjes, klimrek. Je maakt wat mee! Pas op dat je straks nog wel terug naar nl wil.
-
10 Maart 2014 - 14:21
Hennemieke:
Lieve Marita ,
Fijn dat ik nu je mail kon lezen. Het lukte me maar niet.
Ik wens je alle goeds verder...
Liefs van je tante Hennemieke -
10 Maart 2014 - 16:49
Peter:
Hey rietje,
Fijn dat je zoveel kan toevoegen aan een leuke plek voor die kids, echt gaaf! En dat jij die boefies wel kan handelen had ik wel van je verwacht hoor ;-)
Ik zie de foto's van een mooi klimrek wel verschijnen! Heel veel plezier nog daarow meid
Ciao Pedro
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
